Ellerimden kayıp giden
Bir uçurtmadır benim çocukluğum.
Rüzgarında hayatın sahip olunamamış.
Ama benim hiç uçurtmam olmamıştı ki,
O yüzden midir bilmem, rüyalarımda uçardım hep.
Şimdi hatırlarım, bostan bekleyişlerimi,
Bir kavun yarıp iştahla yiyişlerimi,
Acıkınca elime verilen yoğurtlu dürümü,
İçine şeker konulmuş sütü sevmeyişimi.
Şekersiz süt kadar güzeldi benim çocukluğum.
Top oynamak bana göre değildi.
Bilmezdim top nasıl sürülür, gol nasıl atılır.
Ama çalılar arasında şehzadeydim ben.
Tahta kılıçlarım zülfikâr,
Kötülere karşı savaşırdım hep.
Hayallerim kadar zaferlerim vardı benim.
Çocukluğum hep çocuk kokardı benim.
2009
Hüseyin Hilmi ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder